Konuşma: Marc Nichanian
Which archive for the survivor? [Felaketzedeye hangi arşiv gerekir?]
10 Mayıs, 19.00
SALT Galata, Oditoryum
“Herkes, travmanın beraberinde bir arşiv gerektirdiğini düşünüyor gibi… Oysa ki, arşivin kendisi çözülmesi gereken bir travmadır.”
Felsefeci Rebecca Comay’ın 2014 tarihli Lost in the Archive kitabının Giriş’inde sunduğu bu çift yönlü argüman genellikle yanlış yorumlanmıştır. Burada, biriktirme (nesne, iz, kanıt ve belge) ihtiyacına yönelik bir karşıtlıktan ya da anıların çokluğunun bellek için iyi olmadığı görüşünden bahsedilmez. Zira, arşiv bir bellek değildir; tam tersine, belleğin felaketidir. Bir felaketzede, tamamen kendisinden sıyrılır, çünkü aynı zamanda, kendisini bir felaketzedeye dönüştüren olaydan sıyrılmıştır. Bu, arşiv kavramının en öncelikli ve temel yönüdür. Bunun sonucunda, ne zaman bir arşivi incelemeye açsak, felaketzede, görünenin arkasında olduğu gibi, bir “ölü tanık” gibi belirir (ve kaybolur).
SALT Galata’daki ‘Boş Alanlar’ sergisine paralel olarak düzenlenen konuşmanın dili İngilizce’dir.
Marc Nichanian 2007 yılına kadar Columbia University’nin Ermeni Çalışmaları bölümünde profesör olarak görev yaptı. Hâlen, Sabancı Üniversitesi Kültürel İncelemeler Programı’nda misafir öğretim üyesidir. Entre l’art et le témoignage (üç cilt, Cenevre: Métispresses, 2006-2008); The Historiographic Perversion (New York: Columbia University, 2009), İstanbul’da gerçekleştirdiği bir konuşma dizisinin Türkçe çevirisi olan Edebiyat ve Felaket (İstanbul: İletişim Yayınları, 2011) kitaplarının yazarıdır. Son yayınları arasında Mourning Philology (New York: Fordham University Press, 2014); Patker, patum, patmut’iun [Image, Story, History] (Yerevan: ActualArt, 2015) ve Le Sujet de l’histoire. Pour une phénoménologie du survivant (Paris: Lignes) bulunmaktadır. Nichanian, Maurice Blanchot’nun üç romanının (Death Sentence, The Madness of the Day, The Last Man, Yerevan: ed. Inknagir, 2013) Ermeniceye çevirilerini yapmıştır.
