İlk kitabı ‘Utanmazlık Mahareti’ ile dikkatleri üzerine çeken, ‘Josef’i ile sahte aşklara ve ahlak bezirganlarına meydan okuyan Pemra Oğuz ile yaptığımız bu röportajı ahlak ölçülerinizi bir kenara bırakarak okumanızı tavsiye ederim.
Josef ile ilişkisinin, ötekileştirenlere karşı mücadelenin ve gerçek bir aşkın bir kitaptan izlerini bulacaksınız..
Oğuz Kemal Özkan/KitaptanSanattan.com
- Neden şiir?
Nedenini bilsem “şiir” olmazdı.
- Bedri Baykam sizin şiirlerinizde Küçük İskender, Lale Müldür tadı olduğunu söylüyor. Ben de Cemal Süreya’nın kadınları anlatırken gösterdiği cüretkar uslubunun daha fazlasını taşımakla birlikte kadın versiyonunu görüyorum siz de. Siz kendinizi hangi çizgide görüyorsunuz?
Çizginin dışında!
- Bizim toplumumuz çoğunlukla muhafazakar bir yapıda. Böyle bir toplumda işiniz zor değil mi?Tabuları yıkmak gibi bir misyonunuz olduğunu düşünüyor musunuz?
Ben bu hayata bir kez geldim, tek atış hakkımı birilerinin ne düşüneceği kaygısıyla harcayamam. TC vatandaşı bir kadın olarak yaşadıklarımızı okumaktan da utanmamalıyız diye düşünüyorum, yazıyorum.
Ben üst komşunuzdan farklı bir hayat yaşamıyorum, sadece yaşadıklarımızdan algımız farklı. Siz sevişirken ben yüzünüze bakıyorum, şiir orda. Yazdıklarımı küstahlık olarak gören, kadınlığımı bağıra çağıra yaşadığım için ayıplayan zihniyete çelmeyi, yine kendileri takıyor. Arkadan gelen yeni nesil inanılmaz bilinçli ve farkında. Gelecekten ümidim var ama şimdiki zamanda sessiz kalmayı hiç düşünmüyorum. Hayatımda ilk kez gaz bombasından yaşardı gözlerim. Bizi ötekileştirenlere, bir bütün olduğumuzun farkına varmalarını sağlamak için tek yapabildiğim yazmak.
- Josef’i anlatır mısınız biraz? Josef kimdir?
Bana benim armağanım. “Yok” adam olarak hep hayatımda olan, insanlardan soyutladığım, şizofreniye dönüşüm, Günümüzde yalnızlaştırılmış ve “az” la yetinme öğretisi dayatılmış mutsuz bir toplumla yapış yapış yaşıyoruz. Mutluluk; yıldızlardan daha uzakken, bunca etin kemiğin ve sıvının arasında kalp “hiç” olmuşken, hayallerimde kusurlarıyla kusursuzlaşmış bir Josef vardı ve geniş zamana yayıldı. Bütün olduk, kitap olduk. Bütünüyle yaşadıklarımız gerçektir Josef’ le. Okuyucu asla kurgu kaygısı olmadığını bilmeli.
- Sizce aşk nedir? Sevgi nedir?
Gerçek bir aşk yaşayamamışken kimse, herkesin ağzında bir “aşk” sakızı var çiğnenip tükürülen. Aşk; artık filmlerde, şiirlerde, romanlarda.
- Tanrı nedir? Ahlak nedir?
Tanrı “ben” in ta kendisi…Benden olan bana varan. Ahlak? İşte buna inanmıyorum.
- Pemra yalnız gezinen bir at olarak kalmalı mı Bedir Baykam’ın dediği gibi?
Yalnızlık, benim seçimim. Bir terk ediliş, itiliş değil. Kendimi hiçbir şehire veya insan ait hissedememe durumu. Bedri Baykam bunun çok iyi gözlemlemiş olmalı ki, sizlere de aynayı böyle tutmuş.
- Hep Bedri Baykam sizi tanımlamış, siz Bedri Baykam’ı nasıl tanımlarsınız?
Zor soru:) En başından bana ilk güvenen, inanan kişi Bedri Baykam’dı. Daha hiç kitabım yokken ‘Şehvetin Tadı’ sergisinde şiirlerimi duvarlara astı. Devamında insanlar kitap beklediler benden. Sırtımda elini hep hissettim. Bir an bile şüphe etmedi, inancını kaybetmedi bana. Bedri Baykam, aklına, sanatına, tavrına şapka çıkardığım, tanıdığım en cüretkar adamdır.
- Yeni kitap var mı yakın gelecekte? Varsa yine aynı tarzda mı?
Tanrı bana kıyak davranır da uzun yıllar yaşarsam, daha çok kitap yazacağım, ağzımı dolduran hayaları anısına hayatın.
- Yeni kitaplarınızı da sabırsızlıkla bekliyoruz. Teşekkür ederim bu güzel sohbet için.
