Hz. İsa doğduğunda henüz doğum gününün kutlanacağını bilmiyordu. İsa yaşarken de kimse ona sürpriz doğum günü partisi düzenlemeyi akıl edememişti!
Çünkü doğumun kutlanması için Aziz Gregor‘un doğması ve İsa‘ya doğum sertifikası vermesi gerekiyordu. O yüzden 300 sene geçmesi gerekti.
300 sene boyunca insanlar İsa’yı unutmuş olamazdı!
Oysa atalarımız, kuzeyli paganların İsa’dan binlerce yıl önce kutladığı doğum, Güneşin Kuzey Yarımkürede yeniden doğuşuydu.
Antik Yunan astronomisinde bilinen bir takımyıldız vardı bu yıldızın adı Güneyhaçıydı. Mısır’da ve Avrupa’nın belli başlı kısımlarında gözlenebilen bu yıldız günümüzde artık hava kirliliğinden dolayı yalnızca Güney Yarımkürede görülebiliyor.
Fotoğrafını paylaştığım yıldız kümesi ne kadar Haç işaretine benziyor değil mi?
Evet, İsa’ya binlerce yıldır çarmıhta işkence çektiren papalık sanki bir şeyleri gizliyor gibiydi.
25 Aralık günü İsa’nın doğumundan ziyade Güneşin 25 Aralık’ta tekrar yükselişini işaret ediyordu.
Haç hikayesi de sanki bir yerlerden tanıdık geliyordu!
Ve yıllar geçtikçe din ile köleleştirilen toplumlar için yeni bir din gerekiyordu. Bu dinin adı ‘Kapitalizm’di. Kapitalizme kanat çırpan insanlığın yeni bir kahraman ihtiyacı vardı bu kahramanın adı ‘Noel Baba’ydı.
Noel Baba, henüz halk kahramanı olmadan önce ilk çizeri tarafından bir cüce olarak resmedilmişti. Tarihler 1863 yılını gösteriyordu. Cüce olması bacadan girebilmesine olanak sağlıyordu. Sanırım bu bilgi bacadan sığma meselesine açıklık getiriyor!
Oysa bizim kodaman görünümlü Noel Babamızın doğmasına biraz daha vardı. Orada devreye ise bir pazarlama devi olan Coca Cola girecekti.
Çizer Thomas Nast yeni Noel Babayı, Coca Cola için yaratmıştı. Tarihler 1930‘u gösteriyordu.
Yine başka bir çizer Haddon Sundblum, Noel Baba’ya son halini verecekti. Coca Cola’nın kırmızı ve beyazı artık Noel Baba’nın bir daha hiç çıkaramayacağı kürkü olacaktı.
Rüyalarımıza girip bize at yarışı sonuçlarını söylemekten son anda vazgeçen aksakallı ihtiyarın sakalları gibi bir sevimlilik vardı yüzünde. Oysa ganyan sonuçlarını vermeyen ihtiyar gibi bize hediye falan vereceği yoktu. Bildiğin yalandı. Bugüne kadar bizim bacadan kurumdan başka bir şey gelmedi.
Kapitalizmin şirin yüzüydü. Döveceğim kendilerini geyiklerine acıyorum.
Cüce Noel Baba büyük bir değişime uğrayarak Kodaman Noel Baba olmuş elinde kola şişesi ile bacadan değil artık kapıdan girmeye başlamıştı.
Din ve kapitalizm, kontrol etmek ve pazarlamak için öyle yollar buluyordu ki reklamlar ile süslüyor, özel günler ve reklamlar ile taçlandırıp esir alıyordu.
Oysa göğün üzerinde ki yıldızlar bize gerçeği söylemek için göz kırpıyordu; hemde karşılıksız…
Yeniden doğuşunuz kutlu olsun…
Ulaş Karakaya
