Hayalin, ilhamın, projenin, plânın, çizimin, mermerin, tuğlanın, mozaiğin, ahşabın, boyanın, kazmanın, küreğin, insanın eseri olsa da bütün bunların üstünde hikâyelerin eseridir Ayasofya! Tarihi yarımadanın orta yerinde devasa görüntüsüyle her zaman...
Etiyopya! En zorlu parkurların, en saklı köşelerin, farklı kültürlerin, yoksulluğun, vahşi hayvanların, kuraklığın, susuzluğun ülkesi… İlk insanın doğduğu varsayılan bu ülkeye seyahat etmek, seyahatlerin en sıradışı olanlarındandır. Hadi! Saklambaç oynayalım!...
Birçok kez uzaklara seyahat etmişti; ama güneşin doğduğu topraklara ilk kez! Başkent Tokyo‘yu ve kiraz çiçeklerinin albenisini hayal etti. Ne güzel şehirdi kim bilir Tokyo ve Kyoto… Hele kiraz ağaçlarının...
Eylül 2013. Birkaç gündür hırçın ve rengarenk bir coğrafyadayım. Roma ve Mağribilerin hüküm sürdüğü, mutlu altın çağ ve koloni fetihlerinin yaşandığı, engizisyonun doğduğu, çılgın şövalyelerin at koşturduğu, kırk yıl boyunca...
Dünya Sanat Tarihi’nin baş tacı ve gururu… Deriliğine ve genişliğine kocaman bir dünya… Geçmişten geleceğe bir köprü… En değerli sanat okulu ve paha biçilmez mücevher kutusu! Benzetmelerim Louvre‘un yanında elbette...
Eserlerini daima hayranlıkla izlediğim, kendisinden çok şeyler öğrendiğim, Goya’nın sanatı ile ilgili görsel bilgilerim ve araştırmalarım doğrultusunda, birkaç şeyler yazmadan önce, onun devrinde filizlenen bir felsefenin, bir akımın etkilerinden bahsetmek...
Güzel ülkemizin üzerinde kara ve gri bulutların dolaştığı, acılı bir zaman diliminde kısa süreliğine de olsa, sizlere biraz da renkli bir dünyanın kapısını aralamak, sanatın iyileştirici gücüne sarılmak için, modern...
